Nie notowane w historii ocieplenie stosunków rosyjsko-chińskich, które zaowocowało wspólnym pokazem militarnej potęgi obu mocarstw, do której dołączyły także pospiesznie: Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan i Uzbekistan, ma również swoje przełożenie gospodarcze. Rosja i Kazachstan to olbrzymie spichlerze z surowcami energetycznymi dla chińskiego tygrysa. Chinom - przy obecnym tempie rozwoju gospodarki – własnych, niemałych zresztą zasobów węgla - starczy tylko na najbliższe 48 lat, a Rosji na... pół tysiąclecia, zaś Kazachstanowi na 325 lat.

Ale chińskie apetyty mogą być... zabójcze. Chińska gospodarka, przy obecnym poziomie swojego rozwoju jest w stanie zjeść kazachskie zasoby węgla szacowane na 31 279 mln ton w ciągu zaledwie... 24 lat. W przypadku Rosji wystarczalność zasobów węgla w razie konieczności zasilania rozpędzonej chińskiej gospodarki topnieje do... stu lat. Tak więc Rosja i Kazachstan są w stanie zaopatrywać chińską gospodarkę w węgiel łącznie przez 124 lata. Wprawdzie jest to dość bezpieczna perspektywa, ale widać jak jej horyzont w kontakcie z chińską potęgą kurczy się – nie mniej ni więcej tylko o 2/3.