Za dwadzieścia parę lat – jak dobrze pójdzie - energetyczna rzeczywistość starej Europy może mieć barwę czarną. Tych którzy będą chcieli grzać i świecić gazem, nie będzie stać na to paliwo, zaś energię, światło i ciepło w rozsądnej cenie będzie mógł zapewnić... węgiel. Stopień energetycznej zależności państw Unii Europejskiej będzie rósł wprost proporcjonalnie do energetycznych apetytów. Łatwo przewidzieć, że Chiny i Azja stoczą z resztą świata bój o dostęp do surowców energetycznych. Azjatyckie tygrysy są coraz bardziej łakome i trudno będzie je powstrzymać...

Kiedy 10 lat temu baryłka ropy kosztowała 20 dolarów, postępowi publicyści pisali o anachronicznej gospodarce opartej na węglu.