Dyrektywa: spalić śmieci!


Pokaż mi swoje śmieci, a powiem ci kim jesteś – głosi jedna z XX-wiecznych maksym. Ilość i kaloryczność „produkowanych” przez dzisiejsze społeczeństwa śmieci jest miernikiem ich zamożności. Jeszcze 20-30 lat w składzie kubła na śmieci w Polsce dominował popiół i resztki z kuchni. Butelki odstawiało się do skupu za całkiem przyzwoite pieniądze, zaś makulaturę wymieniało na papier toaletowy lub inne deficytowe dobra trwałego użytku jak np. niedostępny innym sposobem malakser. Nielicznie puszki po piwie trafiały wyłącznie do domowych kolekcji początkujących birofilistów, zaś butelki po złocistym napoju szły wyłącznie na wymianę. Wiele niepotrzebnych śmieci trafiało wprost do pieca.

Z chwilą likwidacji domowych palenisk i wprowadzeniem centralnego ogrzewania, wszystko co zbyteczne, musiało trafić do śmietnika. Dobrobyt sprawił, że śmieci mamy coraz więcej. Mieszkańcy dużych miast w Polsce produkują w tej chwili od 300 do 500 kg śmieci.

Ludzie dzisiaj wprawdzie mają świadomość konieczności segregowania śmieci, tylko w Polsce nie ma skutecznego i sprawnego mechanizmu czy sposobów skutecznie ułatwiających ten zabieg. I robią to w zasadzie nawiedzeni pasjonaci. W Niemczech trójdzielne kosze na śmieci obecne są na każdym kroku: w ultranowoczesnej fabryce, na ulicy, na dworcu kolejowym, na lotnisku, a nawet w pociągu. Nie ma też problemu poniewierających się na każdym kroku pustych „petów” po napojach, albowiem są one kaucjonowane. Przy czym, aby otrzymać zwrot kaucji, nie trzeba legitymować się dowodem osobistym wraz z paragonem. Wystarczy wrzucić peta do specjalnej prasy znajdującej się w każdym sklepie samoobsługowym i z kwitkiem udać się do kasy.

Bogaci mają bardziej energetyczne śmieci

W np. krakowskich śmieciach 20 proc. stanowią papier i tektura, 15 proc. tworzywa sztuczne, zaś 10 proc. - szkło. To interesujące, bo w ogólnopolskiej statystyce przodują tworzywa sztuczne (30,7 proc.), odpady organiczne (15,2 proc.), odpady mineralne (13 proc.), ziemia i popiół (13 proc.), papier i tektura (12,8 proc.), szkło (6,5 proc.), złom (5,8 proc.), tekstylia (3 proc.). Najwięcej śmieci wytwarzają mieszkańcy nowych osiedli – 37 proc., mieszkańcy starych bloków – 31 proc., mieszkańcy domków jednorodzinnych – 12 proc. i starych kamienic – 11 proc. Najbardziej kaloryczne odpady mają Amerykanie: 11 200 kJ/kg, zaś „najchudsze” pod względem energetycznym – Chiny: 4200 kJ/kg. Polska z wartością energetyczną – 6200 kJ/kg plasuje się w dolnych rejestrach tej wyliczanki uzasadniających jednak spalanie z odzyskiem ciepła, dla którego graniczną wielkością jest 5800 kJ/kg.