W Unii Europejskiej stawia się teraz trzy poniższe obszary w centrum działań. Są to: ochrona klimatu, środowiska i konsumenta jako główne elementy gospodarki oraz społeczeństwa. Dziś te obszary mają dla mieszkańców Unii ogromne znaczenie, gdyż od nich zależy dalsze tempo rosnących cen nośników energii, mających odczuwalny wpływ na poziom życia poszczególnych narodów.

Z tych też względów Unia Europejska zintegrowała działania innowacyjne w energetyce z ochroną środowiska. Nośniki energii są wciąż jeszcze stosowane tak w sektorze gospodarczym, transporcie, jak i w budownictwie mieszkaniowym z nienajwyższą efektywnością, a tu tkwią potencjalnie pokaźne oszczędności. Te połączone z rozwojem odnawialnych nośników energii oraz z energetyką jądrową mogą przyczynić się do znacznych ograniczeń importu powyższych i w ten sposób kraje Unii Europejskiej mogą uzyskać decydujący wpływ na ceny w omawianym sektorze. Wymogi ochrony klimatu w długoterminowej perspektywie wymuszają maksymalne ograniczenie stosowania nieodnawialnych nośników energii. Po prostu koniecznością okazuje się daleko idące zrewolucjonizowanie form pozyskiwania oraz użytkowania nośników energii. Do tych wniosków doszła Międzynarodowa Agencja Energetyki (IEA) podczas opracowywania wizji rozwoju technologii swego sektora do 2050 roku. Konieczność obniżenia emisji CO2 w latach 1990–2050 o 50% wymaga pokaźnych inwestycji związanych z wdrażaniem nowych technologii energetycznych.Stwierdzono w czasie analiz różnorakich scenariuszy rozwojowych, że ograniczenie inwestycji do form pozyskiwania energii nie wystarcza dla zatrzymania dalszego wzrostu temperatury na Ziemi. W czasie tych studiów IEA rozpatrywała 17 kluczowych technologii, łącznie z programami badawczymi w obszarze „Road maps”.W wytwórczości energii elektrycznej po roku 2020 nowo uruchamiane elektrownie na bazie nieodnawialnych nośników energii nie będą mogły emitować CO2 do atmosfery, gdyż ten parametr do 2050 roku trzeba obniżyć o 50%. Dla zrealizowania tak sformułowanego zadania trzeba - wg IEA - zainwestować w świecie 45 bilionów USD w energetykę – budując między innymi 1300 elektrowni jądrowych (neue energie; 11, 7, 2008 r.). Teraz wchodzą do eksploatacji nowe elektrownie jądrowe na bazie ciężkiego uranu U-238, a poza tym daleko zaawansowano działania badawczo-wdrożeniowe nad elektrowniami stosującymi tor jako paliwo atomowe. Ta ogromna ilość nowych elektrowni jądrowych obniży emisję dwutlenku węgla do atmosfery jedynie o 6%, przy czym odnawialne nośniki energii w tym czasie zmniejszą emisję tego składnika aż o 21%. Aby zrealizować zaplanowane wielkości ograniczenia emisji dwutlenku węgla do 2050 roku, wg obliczeń IEA trzeba w tym czasie na świecie rocznie oddawać do eksploatacji 35 elektrowni węglowych oraz 20 zasilanych gazem ziemnym z instalacjami usuwania CO2 ze spalin (tzw. technologie CCS). Do tego dochodzi rocznie 31 elektrowni jądrowych (o czym wspomniano wyżej), 17500 wysokiej mocy turbin wiatrowych oraz 215 mln m2 baterii fotowoltaicznych. Obecnie eksploatuje się w świecie 438 elektrowni jądrowych, a 31 jest w budowie. W latach 2020–2050 trzeba będzie rocznie jeden miliard samochodów montować na napęd elektryczny oraz wodór, który można spalać w silnikach tłokowych lub przetwarzać do energii elektrycznej w ogniwach paliwowych.W opracowanych programach założono, że w ciągu około 30 lat turbiny wiatrowe oraz słoneczne baterie fotowoltaiczne osiągną tak wysokie sprawności, że zapewnią najtańszą wytwórczość energii elektrycznej w relatywnym porównaniu do innych technologii. Dzięki temu będzie można wytwarzać metanol (a z niego benzynę oraz olej napędowy) i ropę syntetyczną w ramach katalitycznej syntezy CO2 +H2, przy czym wodór uzyska się z elektrolizy wody przy użyciu najtańszej energii elektrycznej właśnie z turbin wiatrowych oraz baterii fotowoltaicznych. W wielu laboratoriach różnych krajów – łącznie z autorem niniejszej rozprawy – opracowano już w/w procesy katalitycznej syntezy dwutlenku węgla z wodorem do płynnych paliw silnikowych oraz półproduktów dla światowego przemysłu chemicznego (tworzywa oraz włókna syntetyczne, itp.).W obliczeniach IEA zakłada się w następstwie realizacji powyższych innowacji procesowo-technicznych, że wskaźniki sprawności energetycznej u końcowych użytkowników poprawią się o 12%, a w ogrzewaniu domów aż o 33%, przy jednoczesnym przestawieniu ciepłowni na odnawialne źródła energii w 24%.IEA wycenia koszty badań nad nowymi technologiami w sektorze energetycznym na ponad dwadzieścia miliardów USD. Badania te są tym ważniejsze, że sprzężono je z poprawą warunków bytowych, szczególnie Trzeciego Świata.Generalne opracowania IEA zyskały akceptację największych potęg gospodarczych G-8 podczas lipcowych obrad w Hokkaido. Również Zrzeszenie Greenpeace wyraziło zadowolenie z zaprezentowanych opracowań IEA.