W dniach od 13 do 15 września 2004 r. w Międzyzdrojach odbyło się po raz ósmy Forum Ciepłowników Polskich. Imprezie, w której wzięło udział ponad 400 osób, patronowali: wojewoda zachodniopomorski, prezes Urzędu Regulacji Energetyki i przewodniczący Sekcji Ogrzewnictwa, Ciepłownictwa i Klimatyzacji PAN.

Tematycznie referaty zgrupowane były w dwóch panelach:

• prawo, ochrona środowiska, Unia Europejska i restrukturyzacja;
• technika i technologia w rozwoju polskiego ciepłownictwa.

• wysokogatunkowych węgli opałowych o wartości opałowej do 30 MJ/kg oraz o zawartości siarki poniżej 0,6 proc. przeznaczonych dla gospodarstw domowych oraz dla małych i średnich ciepłowni, w tym Ekoretu - paliwa węglowego dla nowoczesnych, niskoemisyjnych kotłów retortowych;
• miałów węgli energetycznych o zawartości siarki poniżej 0,6 proc., których podaż z katowickich kopalń szacowana jest na ok. 4 mln t/rok;
• mieszanek miałów węgli energetycznych i biomasy.

• wysoka sprawność cieplna, rzędu 80-85 proc. gwarantująca uzyskiwanie ciepła po kosztach 14-17 zł/GJ w małych jednostkach oraz do 25 zł/GJ w nowo budowanych kotłowniach i małych ciepłowniach;
• zgodność z wymaganiami norm emisji substancji toksycznych do powietrza (w województwie śląskim i pomorskim stosowanie tych kotłów jest wspomagane ze środków WFOŚiGW w podobnym zakresie, jak stosowanie kotłów gazowych i olejowych);
• bardzo małe zaangażowanie obsługi ze względu na możliwość doboru dowolnego sposobu automatycznego sterowania pracą kotła.

• Znacznie zwiększony popyt na węgiel na rynku krajowym, a przede wszystkim na rynkach światowych wymusił korektę programu restrukturyzacji górnictwa w kierunku utrzymania wydobycia i dostępu do zasobów węgla na obecnym poziomie, co powinno zagwarantować zbilansowanie aktualnych potrzeb na paliwa węglowe.
• Zbilansowanie podaży krajowego węgla przez zwiększony popyt, przy braku taniego węgla z importu, może spowodować chwilowe braki tego surowca na rynku – szczególnie w transakcjach spotowych. Oznacza to, że pierwszeństwo w dostawach będą mieli ci użytkownicy, którzy podpisali wcześniej umowy z producentami węgla kamiennego. Dlatego też wskazanym byłoby, aby ciepłownie przygotowywały przetargi na dostawę węgla w pierwszych miesiącach każdego roku. Przesunięcie terminów przetargów na miesiące letnie lub na miesiąc wrzesień może skutkować brakiem możliwości pozyskania węgla o wymaganej jakości i ilości, gdyż o tej porze spółki węglowe starają się mieć pełny portfel zamówień, lokując ewentualne nadwyżki w kontraktach eksportowych.
• W materiałach przetargowych wielu ciepłowni przedstawiane są warunki niemożliwe do spełnienia przez producentów węgla (ceny na bazie CIF poniżej średnich kosztów produkcji węgla w Polsce, przedłużone ponad ustawowo terminy płatności, parametry których nie posiadają węgle produkowane w Polsce, dostawy wiązane węgla i innych surowców energetycznych, wysokie zabezpieczenia finansowe kontraktów zamrożone przez cały okres dostaw, co w odniesieniu do producentów węgla było wymaganiem co najmniej nieuzasadnionym ). Stąd też w wielu przypadkach kopalnie i Katowicki Węgiel odstępowały od wzięcia udziału w tych przetargach.
• Spółki węglowe zaczęły regulować swoje zobowiązania gotówką, a tym samym zlikwidowały podstawy zjawisk patologicznych w handlu węglem. Wyeliminowały definitywnie z łańcucha sprzedaży pośredników, szczególnie tych, którzy dostarczali do kopalń różnego rodzaju urządzenia i materiały (po znacznie zawyżonych cenach), a w rozliczeniu brały węgiel.
• Zlikwidowano również sprzedaż niektórych pełnowartościowych sortymentów węgla (np. mułu) po bardzo niskich cenach, które były wykorzystywane przez te firmy do robienia mieszanek energetycznych. Na marginesie warto wspomnieć, że muł węglowy nie jest sortymentem handlowym i pojawia się na skutek wadliwej technologii wzbogacania w zakładach przeróbki węgla. Obecnie wszystkie te zakłady są modernizowane.
• W konsekwencji zniknął z ryku węgiel sprzedawany poniżej kosztów produkcji z dwuletnimi terminami płatności, ale i bez gwarancji jakościowych,co spowodowało panikę wśród odbiorców, szczególnie w trakcie opracowywania nowych taryf na energię i ciepło.

• na redukcję działalności - udzielana nie później niż do 2007 r. pod warunkiem, że kopalnia, która tą pomoc otrzyma objęta jest planem zamknięcia;
• na bieżącą produkcję, pod warunkiem, że wspomagana kopalnia mieści się w planie zabezpieczenia dostępu do rezerw węgla, zaakceptowanym przez Komisję UE;