|
Aktualności
|
|
Informacje
Numery
Numer 05/2008
Pelet rządzi
|
|
W 1998 roku najpierw w Austrii, a zaraz potem w Niemczech pojawili się pierwsi w Europie producenci peletów (wyprasek) z trocin i przystosowanych do nich specjalnych kotłowni dla domków jedno- i wielorodzinnych. Inspiracją tych innowacji w ogrzewnictwie mieszkalnym był szybki i pokaźny wzrost cen olejów opałowych z ropy, jak i gazu ziemnego.
Produkcja peletów z różnych surowców
Europejskim przykładem niezwykle intensywnego rozwoju produkcji peletów i opartych na nich specjalistycznych kotłowni są Niemcy: w ostatnim roku ubiegłego wieku było ich około 800, a już w samym tylko roku 2005 zainstalowano ich aż 26.000.
|
Na przestrzeni lat 2005-2006 ilość kotłowni opalanych wypraskami trocin i mąki drzewnej wzrosła z 40.000 do 70.000, co w dłuższym horyzoncie czasowym ilustruje rys. 2. Prognozy rozwoju tego nowego obszaru ciepłownictwa mieszkaniowego w RFN do roku 2015 przedstawiono w układzie dynamicznym oraz umiarkowanym na rys. 3.
Zainstalowane moce wytwórcze peletów na terenie Niemiec wynosiły w 2006 roku 942.000 ton i uległy więcej niż podwojeniu do poprzedniego roku (420.000 t). Ich ceny nie są jednak niskie, gdyż wynoszą obecnie 206 euro/tonę w RFN i 190 euro/tonę w Austrii.
Mimo niemałych cen na to nowe, stałe paliwo, występują już teraz problemy z poszerzaniem bazy surowcowej i to w sytuacji, gdy trzeba będzie zaopatrywać w 2015 roku w to paliwo 600.000-700.000 pieców. Trociny służą bowiem również do wytwórczości płyt paździerzowych i one windują ceny tego surowca dla celów energetycznych.
W tej sytuacji zdecydowano się na odkorowywanie, mielenie oraz suszenie miękkich drzew typu wierzba i topola. Także słomy zbóż - a nawet suszony miscanthus (trawa słoniowa) okazały się doskonałym surowcem dla wytwórczości peletów. Te surowce okazały się szczególnie przydatne, gdyż nie wymagają odkorowywania ani suszenia, a ich mielenie okazało się technicznie proste i przebiega bezproblemowo.
Nawet makuchy z wytłaczania oleju – w Europie najczęściej z ziarna rzepaku – okazały się doskonałym surowcem dla wytwórczości peletów.
Rysunek 4 ilustruje maszynę firmy Kahl GmbH w RFN do peletyzacji mączki ze słomy zbożowej oraz makuchów poolejowych z ziarna rzepakowego.
Piece opalane peletami mogą być również agregatami ciepłowniczo-prądowymiJak widać z rys. 5, pelety są cylindrycznymi wypraskami trocin, mączki rozmaitych (odkorowanych) drzew i słomy, a nawet makuchów z wytłaczarni ziarna roślin oleistych.
Charakteryzuje je relatywnie wysokie ciepło spalania – 1 kg peletów jest energetycznie równoważne 0,5 l lekkiego oleju opałowego z bardzo drogiej ropy.
W dodatku jest to wysoce homogeniczne paliwo stałe, dające się nie tylko łatwo przewozić oraz magazynować, ale w dodatku jego podawanie do paleniska może zostać w prosty, tani i niezawodny sposób zautomatyzowane, co ilustruje schemat pieca niemieckiej firmy Pelletherm (rys. 6). Po prawej stronie jest zasobnik paliwa, a na niewielkich rozmiarów palenisko doprowadza je podajnik ślimakowy. Również popiół bywa usuwany z pieca zautomatyzowanym systemem do specjalnych pojemników.
Transport peletów od ich wytwórców - wprost do domowych zasobników jest podobny do lekkiego oleju opałowego. Cysterny samochodowe bywają załadowywane i rozładowywane pneumatycznie, lub ślimakowymi, wzgl. zgrzebełkowymi podajnikami.
Instalacja peletowego ogrzewania poza kotłem obejmuje pojemniki oraz podajniki paliwa, jak i popiołu. Pojemniki paliwa bywają lokalizowane w budynku, w pobliżu kotła, jak i obok niego, lub przy zewnętrznej stronie ściany budynku. Najczęściej – wykonane z włókna poliestrowego – są zakopywane przy podjeździe do ogrzewanego obiektu. Transport peletów do kotła następuje przy użyciu podajników ślimakowych lub pneumatycznie (w systemie zasysania).
Wszystkie powyższe operacje i elementy aparaturowe tak w obszarze logistyki jak i w konstrukcji różnorakich pieców opalanych wypraskami trocin czy mączki ze słomy zostały we wszystkich szczegółach dopracowane do perfekcji – między innymi – przez takie firmy jak:
- Buderus, wytwarzający piece o mocy 15-25 kW, o sprawności 94%.
- Zakład MHG Heiztechnik, produkujący kotłownie o mocy 4 - 12, 15, 20 oraz 27 kW i o sprawności 95%.
- Przedsiębiorstwo August Brötje GmbH, wytwarzające piece o mocy 14 i 18 kW o sprawności 96%.
Kotłownie opalane peletami były pierwotnie stosowane prawie wyłącznie w ogrzewnictwie domków jedno- oraz wielorodzinnych. Teraz jednak rozwija się ich stosowanie w: przedszkolach, budynkach władz samorządowych, obiektach kinowo-teatralnych itp.
Z początkiem 2007 roku austriacka firma KWB Biomasseheizung w kooperacji z przedsiębiorstwem SPM podjęły wspólną budowę agregatów ciepło- i prądotwórczych, opalanych peletami. Są one tym znamienne, że spalinami kotła ogrzewany jest na jego głowicy czterocylindrowy silnik Stirlinga, sprzężony z elektrogeneratorem, co doskonale ilustruje rys. 7.
Aktualnie niedobory w produkcji peletów w Europie oscylują wokół 350.000 t/r i systematycznie rosną. Tymczasem w naszym leśnictwie oraz rolnictwie są pokaźne – sięgające rocznie kilka milionów ton – rezerwy drewna oraz słomy, które relatywnie łatwo można z wysoką efektywnością ekonomiczną przetworzyć w pelety, eksportując je do: Niemiec, Włoch, Anglii, Szwecji, czy Austrii. Koszt peletyzacji wierzby, czy topoli o wilgotności 15% mas wynosi u nas w granicach 28–32 zł/tonę. Jest to również droga do obniżenia bezrobocia na wsi oraz podwyższenia zamożności naszych rolników.
|
|
|
|
|
