|
Aktualności
|
|
Informacje
Numery
Numer 10/2008
OZE w świetle przepisów prawa
|
|
|
Autor: opr. red.
|
Data publikacji: 20.10.2008 22:18
|
|
Polska zgodnie z wiarygodnymi analizami posiada znaczny potencjał odnawialnych źródeł energii w tym w szczególności przy wykorzystaniu wody i wiatru. Wykorzystanie odnawialnych źródeł energii wpisuje się w główne cele polityki energetycznej Unii Europejskiej /Dyrektywa 2001/77/WE oraz Dyrektywa 2005/89/WE/. PRAWO ENERGETYCZNE, a rozwój OZE
|
W obecnym stanie prawnym Prawo energetyczne zapewnia podmiotowi posiadającemu koncesję na wytwarzanie i obrót energią elektryczną, sprzedaż całości wyprodukowanej energii z odnawialnego źródła energii do sieci (art. 9a ust. 6 pe) lokalnego sprzedawcy z urzędu, którym jest przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na obrót energią elektryczną, świadczące usługi kompleksowe odbiorcom energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, niekorzystającym z prawa wyboru sprzedawcy (art. 3 ust. 29 pe). W świetle art. 9a ust. 6 pe sprzedawca z urzędu jest obowiązany, do zakupu energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii przyłączonych do sieci znajdujących się w obszarze działania sprzedawcy z urzędu, oferowanej przez jej wytwórców. Zakup ten odbywa się po średniej cenie sprzedaży energii elektrycznej w poprzednim roku kalendarzowym. Obowiązek zakupu energii elektrycznej pochodzącej z OZE stanowi bezpośredni mechanizm wsparcia dla producentów energii. Jednakże wytwórca energii elektrycznej nie ma obowiązku sprzedaży rzeczonej energii elektrycznej sprzedawcy z urzędu - stanowi to jedynie jego przywilej. Wytwórca może również sprzedać wyprodukowaną w odnawialnym źródle energię elektryczną innym podmiotom na zasadach rynkowych, na podstawie złożonej oferty. Ponadto w świetle postanowień prawa energetycznego, operator systemu elektroenergetycznego ma obowiązek zapewnić pierwszeństwo w świadczeniu usług przesyłania energii elektrycznej z OZE przed energią pochodzącą z konwencjonalnych źródeł energii. Zapis ten stanowi odzwierciedlenie art. 7 ust 1 Dyrektywy 2001/77/WE, który mówi o możliwości wprowadzenia „priorytetu w dostępie do energii elektrycznej, pochodzącej ze źródeł odnawialnych do systemów sieciowych”. Również § 13 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 r. w sprawie uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia (…),stanowi, iż obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, uznaje się za spełniony, jeżeli sprzedawca z urzędu zakupił całą oferowaną mu ilość energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii, przyłączonych do sieci elektroenergetycznej znajdującej się w obszarze działania danego wytwórcy energii elektrycznej.ZIELONE CERTYFIKATYczy są mechanizmem wsparcia dla OZE?Prawo energetyczne oraz powyżej wskazane rozporządzenie reguluje najważniejszy mechanizm wsparcia dla podmiotów zajmujących się wytwarzaniem energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych a mianowicie, system wydawania i umarzania świadectw pochodzenia. Wytwórca, za pośrednictwem OSP lub OSD, do którego sieci przyłączona jest jednostka wytwórcza, składa wniosek o przyznanie świadectw pochodzenia do Prezesa URE. Decyzja wydana przez Prezesa URE o przyznaniu świadectwa pochodzenia, jest de facto potwierdzeniem ilości energii elektrycznej wyprodukowanej w danej jednostce wytwórczej w określonym okresie. Świadectwo nie posiada wartości materialnej, zaś przedmiotem obrotu może być jedynie prawa majątkowe będące immanentną częścią świadectwa pochodzenia. Świadectwa pochodzenia podlegają procesowi kupna sprzedaży na Towarowej Giełdzie Energii (TGE). Umorzenie świadectw pochodzenia następuje za pośrednictwem TGE przez Prezesa URE.Przedsiębiorstwa energetyczne, zgodnie z art. 9a ust. 1 pe, zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub jej obrotem i sprzedające tę energię odbiorcom końcowym, przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązane w określonym zakresie uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwa pochodzenia, albo uiścić opłatę zastępczą. Wysokość opłaty zastępczej jest określana ustawowo i podlega corocznej waloryzacji. Określenie przez Ustawodawcę sztywnej stawki opłaty zastępczej determinuje maksymalną cenę, jaką wytwórca może uzyskać tytułem sprzedaży praw majątkowych. Nie jest bowiem praktycznie możliwe aby wytwórca mógł uzyskać cenę wyższą niż określona w ustawie, albowiem dla przedsiębiorstw energetycznych nie stanowi żadnej korzyści nabycie świadectw po cenie wyższej niż kwota opłaty zastępczej, jaką są obowiązane uiścić. Polityka rządu w zakresie OZEMinister Gospodarki, w dokumencie pt. Polityka energetyczna Polski do 2030 r. przewiduje podjęcie działań w kierunku w tym wzrostu bezpieczeństwa energetycznego poprzez rozwój wykorzystywania odnawialnych źródeł energii. Jednakże rozwój ten wymagać będzie znaczących zmian legislacyjnych umożliwiających rozwój infrastruktury sieciowej oraz budowę nowych mocy wytwórczych pochodzących z OZE.Małgorzata LubińskaRadca PrawnyPrzypisy:1. Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 Prawo energetyczne (Dz.U.2006.89.625 z późn.);2. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej, zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii oraz obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii (Dz.U.2008.156.969);3. Dyrektywa 2001/77/WE z dnia 27 września 2001r. w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej w źródłach odnawialnych;4. Dyrektywa2005/89/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006r. w sprawie działań na rzecz zagwarantowania dostaw energii elektrycznej i inwestycji infrastrukturalnych;5. projekt Dyrektywy w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych z dnia 23 stycznia 2008r. /KOM(2008)19 wersja ostateczna/.
|
|
|
|
