Na tegorocznej liście 500. największych polskich firm ułożonej przez „Politykę”, 105 pozycji zajmują przedsiębiorstwa szeroko rozumianej branży energetycznej i paliwowej. Wychodzi więc na to, że co piąta notowana firma wiąże się z tą podstawową dziedziną życia gospodarczego. Generalnie rzecz biorąc, swoje pozycje poprawiły prawie wszystkie spółki dystrybucyjne, a to za sprawą... akcyzy, którą od tamtego roku doliczamy do cen energii elektrycznej. Chociaż w kilku z nich pokazała się także strata. Jeszcze inne nie ujawniły swoich zysków, co rozumie się tak samo.

Zaskoczył spadek notowań Bartimpexu - Aleksandara Gudzowatego o... sto pięćdziesiąt pozycji w dół, nieobecność myślenickiej Tele- Foniki, która jeszcze rok temu brylowała, a po formalnym połączeniu z Krakowska Fabryką Kabli i odkupionymi od „Elektrimu” „Kablami” powinna plasować się bardzo wysoko. Nie ma na liście także holdingu Kulczyka, choć wszyscy wiedzą, że to właśnie Jan Kulczyk jest obecnie pierwszym rozgrywającym polskiej gospodarki, mimo że interesy energetyczne nie wyszły mu najlepiej. Nie ma „Elektrimu”, ani „Naftobudowy”, a „Polimex–Cekop” wykazuje straty. Wrocławska „Kogeneracja” też jedzie na stratach. Jest to chyba jedyny zespół elektrociepłowni obsługujący wielką aglomerację miejską i wykorzystujący zasadę kogeneracji ze skutkiem... ujemnym.
Mile zaskoczyły zyski Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, które w ujęciu netto w ubiegłym roku tylko niewiele były niższe od naszego narodowego pewniaka „Orlenu”. Cieszą też wreszcie zyski EuRoPol Gazu. Niektórzy twierdzą, że to właśnie EuRo Pol Gaz odebrał znaczną część tortu Bartimpexowi.
Patrząc na „pięćsetkę” „Polityki” można powiedzieć, że górnictwo węglowe wcale nie musi być deficytowe, kilka obecnych na niej zakładów górniczych działa z zyskiem, zaś Katowicki Holding Węglowy jako całość, po raz pierwszy został wymieniony w gronie 50 najbardziej zyskownych firm polskiej gospodarki. Oczywiście nie jest to obraz pełny, bo na liście nie ma tych podmiotów, które zasiliły szeregi Kompanii Węglowej.
Nową jakością jest natomiast praktykowana w tym sezonie, zwłaszcza przez niektóre państwowe jeszcze podmioty, odmowa ujawniania zysków. Jest to wręcz dziecinada, bo te wyniki: dobre lub złe, wcześniej czy później i tak znajdą się w ogólnie dostępnym Monitorze Gospodarczym czy rejestrach sądowych.
Śmieszą już tylko konsekwentnie z roku na rok wykazywane straty BP Polska. Nawet małe dzieci nie chcą już wierzyć, że ta polska odnoga jednego z największych koncernów paliwowych świata, w czasach drogiego paliwa, sprzedawanego na zielonych stacjach stosunkowo drożej niż w sieciach konkurencyjnych, w Polsce przynosi straty.
Zastanawia i daje do myślenia to, że wierzą w to nadal święcie urzędnicy profesora Kołodki, którzy szukają pieniędzy na unijną składkę wyłącznie tam, gdzie ich naprawdę nie ma.