|
Aktualności
|
|
Informacje
Numery
Numer 07/2006
Identyfikacja to klucz do sukcesu w obsłudze płatności masowych
|
|
|
Bez jednoznacznego sposobu odczytywania danych dłużnika, informacji o rodzaju płatności i ewentualnie innych, niezbędnych w danej działalności wiadomości obsługa masowych płatności nie mogłaby sprawnie funkcjonować.
|
Standardowy sposób zapisu tych danych pozwala zautomatyzować rozliczanie płatności przy zastosowaniu nowoczesnego oprogramowania. Podstawowym sposobem identyfikacji płatności jest odpowiednia konstrukcja numeru rachunku. Systemy masowych rozliczeń wykorzystują strukturę rachunku bankowego wprowadzoną zarządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego w 2004 r. Jest to tak zwany Standardowy Numer Rachunku Bankowego - NRB obowiązujący we wszystkich bankach. Ten międzynarodowy zapis powszechnie stosowany jest jako 26-cyfrowy numer rachunku. Dzięki takiej jednolitej strukturze można dokładnie zidentyfikować płatnika i przenieść informacje przez międzybankowy system rozliczeniowy. Bezbłędność metody zapewnia mechanizm liczby kontrolnej (wyliczanej za pomocą specjalnego algorytmu), która sprawdza poprawność całości rachunku.
NRB składa się z 26 znaków: pierwsze dwie cyfry to liczba kontrolna, kolejnych 8 to numer rozliczeniowy oddziału banku, następne 4 stanowią identyfikator wierzyciela (czyli klienta banku korzystającego z systemu obsługi płatności masowych), a pozostałych 12 przeznaczono na dane definiujące dłużnika dokonującego wpłaty i - w miarę potrzeb i możliwości także tytuł wpłaty (np. numer faktury). W zależności od potrzeb niektóre banki pozwalają na modyfikację ostatnich 16 cyfr NRB w celu np. zwiększenia ilości informacji o dłużniku i należności.
============
Przykład
Konstrukcja standardowego numeru rachunku NRB
AA BBBBBBBB CCCC DDDDDDDDDDDD
A - liczba kontrolna (2 cyfry)
B - numer rozliczeniowy oddziału banku (8 cyfr)
C - identyfikator wierzyciela (4 cyfry)
D - identyfikator dłużnika (12 cyfr)
===========
Taka struktura numeru rachunku pozwala na szybką i skuteczną identyfikację dłużnika. Ważną zmianą w stosunku do metod stosowanych w przeszłości jest przygotowywanie druków zleceń przelewu tak, by dłużnik nie musiał ich już samodzielnie wypełniać: NRB i inne dane są wydrukowane. Co więcej, standard NRB pozwala identyfikować osoby płacące rachunki bez względu na sposób w jaki dokonują one wpłaty (niezależnie do tego, czy płacą w banku, na poczcie, w agencjach przyjmujących wpłaty czy poprzez internet lub telefonicznie).
NRB najczęściej koduje dane dłużnika, często jednak niezbędna jest dokładniejsza informacja o samej płatności, czyli informacja zawarta w polu "Tytułem" na blankietach przelewów. Kiedyś wpisywano te informacje ręcznie i do tego na różne sposoby. Dziś nie ma takiej potrzeby dzięki kodom kreskowym i formatom identyfikacji płatności MPS oraz KTR. Kody kreskowe można odczytywać w punktach przyjmujących opłaty, natomiast KTR i MPS są w zasadzie uniwersalne (na ogół na drukach umieszcza się zarówno kod kreskowy jak i kod znakowy w formacie MPS, KTR lub mieszance obu). Najczęściej spotykane są kodowania KTR lub zapisy łączące MPS z KTR.
Format KTR zawsze w polu tytułem poprzedzany jest słowem kodowym /KTR/ (oznacza się nim także zapisy łączące KTR i MPS). Format ten pozwala na wpisanie do 99 znaków alfanumerycznych (cyfr i liter) zawierających liczbę kontrolną i dane o szczegółach płatności. Weryfikacji poprawności danych dokonują wierzyciel lub jego bank, a rozliczenia płatności dokonuje się w najbliższej sesji systemu ELIXIR po złożeniu zlecenia.
Format MPS poprzedzany jest słowem kodowym /MPS/ i może zawierać do 20 cyfr z danymi o płatności. Weryfikacji poprawności danych dokonuje bank dłużnika oraz pośrednio Krajowa Izba Rozliczeniowa. Rozliczenie płatności następuje w pierwszej sesji systemu ELIXIR w kolejnym dniu roboczym. W przypadku standardu MPS opłata pobierana za rozliczenie jest niższa niż w przypadku KTR (dotyczy to także połączenia standardów MPS i KTR).
Systemy obsługi płatności masowych wykorzystują wszystkie lub tylko niektóre opisane mechanizmy (zawsze stosuje się standard NRB). W usłudze TransCollect oferowanej przez BPH identyfikacja danych klientów następuje na podstawie Wirtualnego Numeru Rachunku (WNR) zbudowanego zgodnie ze standardem NRB. Szczegóły płatności umieszczane w polu "Tytułem" są kodowane w postaci kodu kreskowego, ciągu KTR, MPS lub ich kombinacji. Rozpoznawanie kodów należy do specjalnych aplikacji weryfikujących ich zawartość na podstawie liczb kontrolnych. W BRE Banku identyfikacja zależy od wersji systemu: w przypadku IPM wykorzystuje się kod kreskowy, kod KTR i numer rachunku w standardzie NRB. Dopuszczalne są także inne identyfikatory stosowane przez klientów (w SIP to np. numery faktur czy dane nadawcy).
W usłudze IPH kluczowy jest specjalny numer rachunku - identyfikator umieszczony w specjalnym numerze rachunku system automatycznie przenosi do pola “tytułem transakcji” z odpowiednim zakodowanym tekstem. ING Bank Śląski wykorzystuje standard NRB zapisując w numerze rachunku zarówno dane dłużnika jak i szczegóły płatności. Na ogół wystarcza wykorzystanie 12 ostatnich cyfr numeru rachunku, jednak w szczególnych przypadkach ING może udostępnić nawet 15 znaków. Systemy INVEST-BANKU są przygotowane do weryfikacji informacji w formatach MPS i KTR. Kredyt Bank do identyfikacji wykorzystuje numery rachunków w standardzie NRB/IBAN.
Dokończenie znajdziesz w wydaniu papierowym. Zamów prenumeratę miesięcznika ENERGIA GIGAWAT w cenie 108 zł za cały rok, 54 zł - za pół roku lub 27 zł - za kwartał. Możesz skorzystać z formularza, który znajdziesz tutaj
Zamów prenumeratę
|
|
|
|
