Numer 11/2002

resja ze strony konkurencji oraz wymogi ochrony środowiska sprawiają, iż rafinerie południowe, chcąc przetrwać, zmuszone są do poszukiwania niszowych obszarów produkcji. Realizują indywidualne programy modernizacyjne i inwestycyjne, mające umożliwić im funkcjonowanie w zmienionych realiach rynkowych. Rafinerie w Jedliczu i Trzebini schroniły się pod skrzydła potężnego PKN Orlen. Rafinerie Jasło i Czechowice stoją przez nieuchronną koniecznością zaprzestania przerobu ropy i zmiany profilu produkcji. Rafineria Nafty Glimar w Gorlicach pozostanie producentem paliw i specyfików naftowych za cenę bardzo gruntownej przebudowy.

Jednostkowe koszty pozyskania gazu w bieżącym roku powinny być niższe niż w 2001 – tak twierdzi Andrzej Brach z firmy G.I. Nywig S.A. Ceny gazu z importu zaczęły się obniżać, przeliczniki dewizowe ukształtowały się na dość korzystnym poziomie, w kraju mamy niską inflację, a ponadto uruchomiono wydobycie z nowych rodzimych złóż. A trzeba wiedzieć, że gaz ze źródeł krajowych jest ponad dwukrotnie tańszy od najtańszego gazu pochodzącego z importu.

Sezon zimowy jest okresem wzmożonego popytu na gaz płynny (Liquified Petroleum Gas, LPG). Jednym z jego zastosowań jest ogrzewanie domów. Obecnie korzysta z niego kilkadziesiąt tysięcy gospodarstw i rynek ten wykazuje tendencje wzrostowe. Według Polskiej Organizacji Gazu Płynnego (POGP) w 2001 r. sprzedano 225 tys. ton gazu do instalacji zbiornikowych, co oznacza wzrost o 11% w stosunku do roku 2000.
W Europie Zachodniej instalacje przydomowe stanowią największą część rynku gazu zbiornikowego. O jego popularności decyduje przede wszystkim wygoda stosowania. Może być używany do nie tylko do ogrzewania, ale też podgrzewania wody (w termach) oraz - w przeciwieństwie do oleju opałowego - do gotowania. Urządzenia gazowe można precyzyjnie regulować dostosowując ilość zużywanej energii do rzeczywistych potrzeb w danej chwili. Poza tym gaz płynny spala się czysto, nie pozostawiając żadnych toksycznych zanieczyszczeń ani odpadów.

- W większości przypadków instalacja regeneracji olejów przepracowanych nie jest samowystarczalna ekonomicznie od początku, nie tylko - kiedy koszty zbiórki OP oraz jego dostawy do instalacji są wliczone, ale nawet wtedy, kiedy nie są one wliczone – mówił Mieczysław Markiewicz, z Rafinerii Nafty Jedlicze, który w trakcie VII Targów Nafta i Gaz w Warszawie, przedstawił ekonomiczne i techniczne aspekty regeneracji olejów przepracowanych. Jego zdaniem, każda z instalacji musiałaby otrzymać pomiędzy 10 a 100 euro, za każdą dostarczoną do niej tonę, w zależności od technologii, zdolności przerobowej oraz warunków rynkowych. Dopiero po kilku latach, kiedy koszty kapitałowe zostaną spłacone, co najmniej częściowo, działalność regeneracyjna może stać się zyskowna.
Jak zaznaczył M. Markiewicz, niektóre duże instalacje, umiejscowione w krajach, gdzie rerafinowany olej bazowy może być sprzedawany po dobrej cenie, mogą czerpać korzyści zarówno z przewagi skali oraz wysokich wpływów, umożliwiające im zakup olejów przepracowanych (OP), ale po względnie niskiej cenie, pomiędzy 15, do czasami 50 euro za tonę. We wszystkich przypadkach, jednak przychody instalacji regeneracji są w najwyższym stopniu wrażliwe na wahania ceny ropy surowej.

Wejście Polski w struktury Unii Europejskiej spowoduje otwarcie naszego rynku, a tym samym wzrost konkurencyjności. Polskie przedsiębiorstwa staną się częścią globalnej gospodarki. Jednak czy są wystarczająco przygotowane do sprostania wymogom stawianym przez zachodnią konkurencję? 28 października w Warszawie, w ramach cyklu konferencji „Zmieniamy polski przemysł” rozmawiano o rozwoju, modernizacji i nowoczesnych metodach zarządzania polskiego sektora naftowo–chemicznego.

Polacy, Duńczycy i Litwini jednoczą się wokół rury, która powinna przebiegać południowym wybrzeżem Bałtyku. Zupełnie nieoczekiwanie z końcem października doszło na Litwie do wstępnego spotkania trzech największych firm gazowniczych z Polski (PGNiG S.A) Danii (DONG - The Danish Oil and Natural Gas) i Litwy (Lietuvos Dujos) pracujących nad wspólnym projektem budowy wzdłuż południowego wybrzeża Bałtyku gazociągu o dźwięcznej nazwie „Amber” czyli bardziej po polsku „Jantar”. Projekt „Amber" jest nazwą roboczą wstępnego studium wykonalności dla gazociągu łączącego Polskę i Litwę.