Pod wpływem zaostrzających się regulacji prawnych wymuszających neutralizowanie odpadów, które wciąż jeszcze odkładane są na wysypiskach i hałdach, jak i trendów zwiększania bezpieczeństwa żywności, rośnie zapotrzebowanie na termiczną obróbkę odpadów.

Według szacunków Austriackiego Ministerstwa Ochrony Środowiska po 2004 r. masa tego typu odpadów zwiększy się o 2,5 mln t/rok. Niezależnie od już budowanych oraz planowanych do budowy spalarni różnorakich odpadów organicznych okazuje się, że dla 1 mln t/r nie ma mocy przerobowych. Tymczasem dokładne analizy chemiczno-fizyczne wielu odpadów oraz biomasy wykazały, że niektóre z nich spełniają wymagania nośników ciepła w gospodarce i z powodzeniem – po próbach przemysłowych – już znalazły zastosowanie w opalaniu wielkich elektrowni.

Pierwszym znaczącym krokiem w obszarze utylizacji odpadów na drodze termicznej było spalanie mączki zwierzęcej w wielkich elektrowniach austriackich w Riedersbach oraz Timelkam w 2001 r., tj. po wydaniu powszechnego w świecie zakazu stosowania jej jako paszy, wywołującej często chorobę „wściekłych krów”. Bloki energetyczne tych elektrowni dysponują palnikami na pył węglowy, jak i instalacjami dla katalitycznego rozkładu tlenków azotu, elektrofiltrami dla usuwania popiołów lotnych oraz odsiarczania spalin. Rys. 1 ilustruje typowy schemat oczyszczania spalin na drugim bloku w elektrowni Riedersbach [J.Waltl, S.Pfeffer, J.Köttl; VGB PowerTech, 114,9, 2003 r.].

Godnym podkreślenia w zaprezentowanym systemie oczyszczania spalin jest fakt, że dla katalitycznego rozkładu NOx nie dodaje się amoniaku (co z dowozem, stokażem i dozowaniem nie jest tanie i proste, podczas gdy rozpylany mocznik jest wygodny w stosowaniu i dostępny jako nawóz).

System podawanie mączki zwierzęcej poprzez zamknięty układ podajnikowy – wprost do strefy spalania wspólnie z pyłem węglowym – doskonale przedstawia rys. 2. Efekty ekonomiczne i ekologiczne tego przedsięwzięcia okazały się tak znaczne, że dobudowano do każdego z bloków energetycznych drugi system utylizacji wybranych odpadów i biomasy, obejmujący:

• trociny i zmielone odpady drewna (łącznie z pochodzącymi z plantacji biomasy energetycznej);
• przepracowane oleje roślinne, mineralne i rozpuszczalniki, które nie zawierają chloru, itp.;
• rozdrobniona słoma (łącznie z rzepakową);
• zepsute (nadgniłe) zboże i mąka;

• osuszone osady z oczyszczalni ścieków;
• zmielone odpady kauczuku (opony, taśmociągi itp.).

• w ramach osiąganych parametrów temperaturowych (1300 st. C) uzyskano pełne wypalenie masy mączki zwierzęcej;
• wszystkie normy dopuszczalnych emisji zanieczyszczeń do atmosfery zostały dotrzymane, przy czym zawartość ciężkich metali wraz z dioksynami w spalinach były niższe, niż w okresie spalania samego węgla;
• jakość szlaki oraz gipsu nie uległy pogorszeniu i można było je utylizować jak poprzednio.

• utrzymanie wysokiej sprawności bloków w zakresie wytwórczości energii elektrycznej;
• pełne zburzenie organicznych składników szkodliwych dla środowiska oraz równoczesne uniemożliwienie powstawania innych cząstek szkodzących przyrodzie, wynoszonych spalinami do atmosfery;
• malejąca emisja tlenków azotu, dzięki pełnemu spalaniu bogatych w organiczne związki azotowe określonych paliw zastępczych;
• niewielka emisja szkodliwych środowisku trucizn dzięki wysokiej sprawności instalacji oczyszczania spalin;
• pełne gospodarcze utylizowanie odpadów stałych, tj. szlaki oraz gipsu.