Kraj w skrócie

Ministerstwo Skarbu Państwa otrzymało od konsorcjum Zespołu Elektrociepłowni Bytom ofertę wiążącą na kupno do 85% akcji Elektrociepłowni Zabrze. Oferentem jest Regionalne Konsorcjum Energetyczno-Finansowe kierowane przez Zespół Elektrociepłowni Bytom SA z siedzibą w Bytomiu.

- W połowie 2004 r. byliśmy gotowi, aby na pytanie czy mamy do sprzedania energię elektryczną zawsze móc odpowiedzieć twierdząco, zostawiając otwartą jedynie kwestię ceny. Poprzedziło to podpisanie umowy przesyłowej z PSE, a także umowy z operatorem handlowym, umów ramowych z dostawcami i odbiorcami. Zaczęliśmy od rynku hurtowego oraz rynku wymiany międzysystemowej. Chcieliśmy dobrze się przygotować, aby móc klientowi końcowemu zaoferować produkt po atrakcyjnej cenie, taniej niż konkurencja - mówi Bogusław Brzozowski dyrektor ds. obrotu energia elektryczną w katowickim “Kopeksie”, wcześniej przez trzy lata związany z Górnośląskim Zakładem Energetycznym. W lipcu ubiegłego roku zrealizowano pierwszą transakcję na rynku energii.

Po zaplanowanej na czerwiec br. giełdowej prywatyzacji Grupy Lotos SA skonsolidowanej z trzema rafineriami południowymi i Petrobaltikiem SA oraz po przejęciu przez Skarb Państwa kontroli nad Naftoportem SA, od czego rząd uzależnił zgodę na trzeci etap prywatyzacji PKN Orlen SA, do uporządkowania pozostaje logistyka sektora naftowego w Polsce.

W pierwszym dniu wiosny swoje logo zaprezentował BOT Górnictwo i Energetyka SA, największa grupa energetyczna w kraju, której moc zainstalowana w elektrowniach Bełchatów, Opole i Turów jest najnowocześniejsza w Polsce, co wynika z relatywnej „młodości” i nowoczesności zakładu opolskiego i przeprowadzonych niedawno, kompleksowych modernizacji w pozostałych zakładach wytwórczych holdingu.

Polska odebrała już 11 mln m sześc. gazu, których nie otrzymała w wyniku bezprecedensowego wstrzymania dostaw gazociągiem jamalskim przez rosyjski koncern naftowy Gazprom 18 i19 lutego 2004 r. Najbardziej ucierpiały na tym zakłady chemiczne, tracąc ok. 1,5 mln dolarów. Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo wystąpiło w ich imieniu z roszczeniami. Chodzi przede wszystkim o utracone korzyści i osłabienie mocy produkcyjnych. Również samo PGNiG skalkulowało swoje straty. Władze spółki gazowniczej nie ujawniają szczegółów, ale mówi się o łącznej kwocie roszczeń wobec Gazpromu/Gazexportu (spółki Gazpromu odpowiedzialnej za eksport gazu) na poziomie 2 mln dolarów.

I stało się... Gazprom niespodziewanie, w środku zimy przykręcił kurek na rurociągu jamalskim prowadzącym gaz z Syberii przez Białoruś i Polskę - do Niemiec. Oficjalnie podano, że chodzi tutaj o niezapłacone przez Białoruś rachunki i... podkradanie gazu idącego tranzytem na Zachód.
Przyznam się, że zrobiło mi się w tym momencie głupio, bo wielokrotnie na tych łamach używałem argumentu, iż nigdy wcześniej Rosjanie nie używali wobec Polski „gazowego straszaka”. Nawet wtedy, kiedy mieli uzasadnione, z ich punktu widzenia, powody by nie kochać nas za choćby za „Solidarność” czy zdradę ideałów socjalizmu czy za nowych już czasów, kiedy mieliśmy wobec rosyjskiego dostawcy potworne zaległości finansowe... Eksperci od infrastruktury podpierali mnie swoimi argumentami mówiąc, iż mamy to historyczne szczęście, że jesteśmy w środku rury, a nie na jej końcu i dla nas gazu - z technicznego punktu widzenia - nie może zabraknąć. Oficjalnie Moskwa nie zgłasza żadnych pretensji pod adresem Warszawy, zapewnia że to więcej nie powtórzy się i deklaruje gotowość i wolę dalszej współpracy, ale to polskie zakłady azotowe dostały na mrozie czkawki z powodu spadku ciśnienia gazu.