Numer 03/2008

Ochrona środowiska z równoczesną rozważną i oszczędną gospodarką nieodnawialnymi nośnikami energii – traktującą je jako surowiec dla przemysłu, a nie jako bazę wytwarzania ciepła i energii elektrycznej – stają się nakazem chwili. Wiele krajów protokołem z Kyoto zobowiązało się do redukcji emisji gazów cieplarnianych, co w sytuacji szybko rosnących cen ropy i gazu ziemnego wymusza pilne korzystanie z energii geotermalnej wszędzie tam, gdzie jest to technicznie możliwe, a w dodatku udokumentowane efektywnością ekonomiczną. W tym stuleciu wyczerpią się zasoby ropy i gazu ziemnego, a wciąż jeszcze nie podejmuje się w Polsce na wymaganą skalę działań na rzecz masowej produkcji paliw płynnych i gazowych dla silników spalinowych w transporcie ziemnym oraz powietrznym w oparciu o inne surowce niż ropa.

Od kilku miesięcy na Ukrainie trwa konflikt o kontrolę nad ukraińsko-rosyjską firmą Ukrtatnafta, będącą właścicielem rafinerii w Krzemieńczuku (Kremenczuk). Na pierwszy rzut oka może wydawać się, że spór toczy się między Ukrainą i Rosją, ale po dokładniejszym przyjrzeniu się okazuje się, że w grę wchodzą przede wszystkim interesy firm prywatnych z obu krajów.

Każdorazowe uruchomienie jakiejkolwiek elektrowni na bazie odnawialnych nośników energii bywa oczywiście odnotowywane w środkach masowego przekazu i to z jednoczesną informacją o wielkości ograniczanej emisji dwutlenku węgla do atmosfery. Tego typu elektrownie są jednak bardzo drogie tak w czasie ich budowy, jak i w okresie eksploatacji w porównaniu z tymi, które bazują na kopalnych nośnikach energii.