|
Aktualności
|
|
Informacje
Numery
Numer 8-9/2003
Wieje znad morza ku południowi… Wiatr w żagle
|
|
|
Najważniejszą inwestycją Grupy Lotos S.A. na południu Polski jest dokończenie budowy instalacji kompleksu wodorowego w gorlickiej Rafinerii Nafty Glimar S.A. Po uruchomieniu kompleksu Grupa Lotos będzie jedynym w kraju producentem olejów bazowych nowej generacji. Integracja aktywów parafinowych skupi się wokół Rafinerii Jasło S.A., natomiast olejowych – wokół Rafinerii Czechowice S.A. Ważne miejsce w planach Grupy zajmuje spółka wydobywcza Petrobaltic.
|
W lipcu tego roku minister skarbu odrzucił wspólną ofertę PKN Orlen S.A. u i brytyjskiej spółki Rotch Energy na zakup pakietu kontrolnego akcji Grupy Lotos S.A. (dawnej Rafinerii Gdańskiej S.A.) Wybrano drogę rozwoju spółki poprzez jej konsolidację z trzema rafineriami południowymi. Grupa ma w ten sposób osiągnąć wielkość umożliwiającą konkurowanie ze znacznie większym Orlenem, w którym państwo ma 28-procentowy udział.
Włączane do Grupy rafinerie, których właścicielem jest Skarb Państwa, liczą na wsparcie inwestycyjne. Już wkrótce ze względów technologicznych i jakościowych będą musiały zaprzestać przerobu ropy. W grupie możliwe jest skonsolidowanie działań poprzez współpracę różnych obszarów aktywności oraz wykorzystanie rynków niszowych, m.in. w zakresie olejów silnikowych i smarów, parafin oraz asfaltów. Konsolidacja powinna doprowadzić do zaniechania konkurencji pomiędzy rafineriami na południu kraju. Każda z nich w nowej strukturze zachowa swoją podmiotowość - w nazwie zostanie tylko dodana Grupa Lotos.
Obecnie panuje dobry klimat do prowadzenia procesu konsolidacji. Grupa Lotos S.A. zbiera dziś bowiem efekty trafnych decyzji, podjętych kilkanaście miesięcy temu. Podczas XIII Forum Ekonomicznego w Krynicy (4-6 września), prezes Grupy Lotos - Paweł Olechnowicz poinformował, że w tym miesiącu spółka podpisze umowę offsetową z koncernem Lockheed Martin na realizację instalacji do wykorzystania ciężkich pozostałości przerobu ropy naftowej w gdańskiej rafinerii. Podpisany dokument będzie wiążący w zakresie przepływu pieniędzy na zakup licencji od Shell i Kellogg na ten projekt. Za projekt zgazowania ciężkich pozostałości ropnych (IGCC) i łagodny hydrokraking (MHC) będzie odpowiedzialny Shell, natomiast odasfaltowaniem rozpuszczalnikowym (ROSE) zajmie się Kellogg. W projekcie przewidziano również udział innych firm. W spółce, która wybuduje instalację, Grupa Lotos obejmie 60 proc., a firmy zagraniczne reprezentowane przez Shella, Kellogga i DSD: 40 proc. Całkowita wartość programu inwestycyjnego szacowna jest na 540 mln dolarów, jednak nieoficjalnie mówi się, że znacznie przekroczy ona tę kwotę.
Może cieszyć, iż Grupa Lotos SA, jako lider grupy, partner i przyszły właściciel trzech rafinerii południowych, osiąga dobre wyniki finansowe. Zysk netto spółki po siedmiu miesiącach tego roku wyniósł ok. 165 mln zł, zysk operacyjny – ok. 220 mln zł. Oznacza to, że wyniki pod koniec tego roku będą dużo wyższe niż pod koniec 2002 r. Cały ubiegły rok spółka zamknęła zyskiem netto na poziomie 98 mln zł przy przychodach rzędu 6,3 mld zł.
Takie wyniki, to przysłowiowy wiatr w żagle dla drugiego w Polsce po PKN Orlen gracza na polskim rynku paliwowym. Podczas krynickiego forum, prezes Olechnowicz poinformował także, iż spółka jest w przede dniu podpisania z zachodnim odbiorcą bardzo intratnego kontraktu na sprzedaż paliw. Wcześniej Grupa Lotos informowała, że planuje w tym roku osiągnąć przychody w wysokości 7,3 mld zł i zwiększyć przerób ropy naftowej do 4,5 mln t rocznie, czyli maksymalnie wykorzystać zdolności produkcyjne.
Bazy olejowe XXI wieku
Decyzje korporacyjne o przyszłości grupy kapitałowej mają zapaść w czwartym kwartale tego roku. Najbliższy czas będzie więc okresem rozstrzygnięć, które z planowanych inwestycji rozwojowych i modernizacyjnych w poszczególnych rafineriach południowych będą kontynuowane. Projekty inwestycyjne tych spółek znacznie przekraczają 1 mld zł i na pewno nie wszystkie będą przez Grupę Lotos realizowane.
Priorytetowe znaczenie ma dokończenie budowy hydrokompleksu w RN Glimar S.A. Dzięki niej można będzie wytwarzać lżejsze, a więc i droższe produkty naftowe oraz komponenty paliw. Hydrokompleks umożliwi produkcję wysokiej jakości olejów bazowych, tzw. niekonwencjonalnych, które mogą być traktowane jako gotowe produkty do sprzedaży lub wykorzystywane do blendingu olejów smarowych, silnikowych i innych, w tym specjalnego przeznaczenia, a więc wymagających czystego elementu bazowego. Inwestycja pozwoli także na produkcję niskosiarkowych i niskoaromatycznych naft i rozpuszczalników o jakości farmaceutycznej oraz olejów białych, dotąd w kraju nie produkowanych lub wytwarzanych w niektórych rafineriach według przestarzałych technologii.
Produkcja olejów bazowych w kompleksie wodorowym opiera się na tzw. niekonwencjonalnym bloku olejów smarowych. Jest to rozwiązanie nowej generacji, proponowane przez czołowe firmy procesowe na świecie. W typowym bloku konwencjonalnym uzyskuje się oleje bazowe o wskaźniku lepkości od 95 do 110, podczas gdy w niekonwencjonalnym – 125 lub wyższym i temperaturze krzepnięcia minus 15 st. C. Lepsze są także inne właściwości fizykochemiczne tak wytwarzanych olejów bazowych. Charakteryzują się one m.in. niższą zawartością siarki, azotu, węglowodorów aromatycznych, wysoką odpornością termooksydacyjną, lepszymi właściwościami reologicznymi.
|
|
|
|
