|
Aktualności
|
|
Informacje
Numery
Numer 11/2003
Czyste niebo nad Bramą Mazur - Wierzby w Piszu.
|
|
Z wiaty mieszanka paliwowa (kora i rozdrobnione drewno) podawana będzie ładowarką kołową do zaprojektowanego przy kotłowni zasobnika, skąd za pomocą przenośnika łańcuchowego, uruchamianego okresowo, trafi do kotła.
Maksymalne dobowe zapotrzebowanie szacuje się na 360 m sześc. zrębków. W skali roku wyniesie 87 120 mp, co odpowiada 30 tys. t/rok, czyli 36 tys. m sześc. Na otwartym składowisku biomasy przy kotłowni, które składa się z dwóch placów o sumarycznej powierzchni 4,3 tys. m kw., ma być zachowany minimalny 30-dniowy zapas paliwa. Pod wiatą natomiast gromadzone byłyby zrębki na bieżące potrzeby. Do ich produkcji zaplanowano użycie rębaka o wydajności 20 mp/godz., natomiast średnie dzienne zużycie opału oszacowano na 93 m sześc.(225 mp/dobę).
- Najbardziej pożądane byłoby dostarczanie do kotłowni gotowych zrębków, a ponadto każdy potencjalny dostawca biomasy musi uwzględnić w kalkulacjach transport biomasy własnym transportem. Rozliczenie za dostarczone zrębki odbywać się będzie w oparciu o wskazania samochodowej wagi najazdowej (przed i po wyładunku). Wybór dostawców biomasy nastąpi w drodze przetargu – stwierdza nasz rozmówca.
Władze Pisza są zainteresowane stworzeniem wielopodmiotowej struktury dostawców, tzn. wykluczone jest zawarcie jednego dużego kontraktu na dostarczanie biomasy. W ten sposób chcą uniknąć zmonopolizowania rynku dostaw. Istnienie konkurencji wpłynie na obniżenie cen i podniesienie jakości usług.
Strach przed nowym
Biomasa staje się istotnym źródłem energii na obszarach rolnych oraz w regionach o dużym zalesieniu. Ocenia się, że w polskich lasach można rocznie pozyskiwać ok. 1,8 mln m sześc. drewna odpadowego, nadającego się do celów energetycznych.
W powiecie piskim od dziesiątków lat istnieje dobrze rozwinięty przemysł drzewny. Część produkcji kierowana jest na eksport. Wśród podmiotów mogących czerpać zyski z dostaw biomasy dla ciepłowni w Piszu wymienia się różnego rodzaju firmy, zajmujące się zarówno uprawą wierzby energetycznej, jak i dostawą odpadów drzewnych.
Jednak z powodu trudnej sytuacji gospodarczej regionu i dużego bezrobocia władze samorządowe chcą, aby największym beneficjantem nowej inwestycji byli rolnicy z gminy i powiatu, którzy zdecydują się na założenie plantacji wierzby energetycznej. W Powiatowym Zespole Doradztwa Rolniczego w Piszu organizowane są specjalne szkolenia poświęcone uprawie wierzby. Według naukowców z Uniwersytetu Warminsko-Mazurskiego w Olsztynie, którzy przeprowadzili dokładne badania nad uprawą wierzby energetycznej w regionie piskim (miasta i gminy: Biała Piska, Orzysz, Pisz i Ruciane-Nida), istnieją tam dobre warunki do podjęcia tego typu upraw. Szacuje się, że przeciętne plony wierzby energetycznej powinny wynieść 25-30 t/ha, przy średniej wydajności w kraju na poziomie ok. 20 t/ha dla roślin rocznych. Spełnione są także wymagania tego gatunku dotyczące wilgotności oraz kwasowości gleby. Optymalne warunki do uprawy wierzby daje gleba o poziomie pH równym 5,5-6,5 i dość wysokim poziomie wód gruntowych. W rejonie piskim średnia wartość opadów wynosi 550-650 mm/rok, a gleby są przeważnie lekko kwaśne (pH wynosi średnio 6-6,5).
Miejscowi rolnicy boją się jednak ryzyka związanego ze zmianą charakteru upraw. – Choć dysponują takimi atutami, jak krótka droga transportu surowca i poparcie burmistrza Pisza, wcale nie rozpoczęli masowej uprawy wierzby – stwierdza Zacharzewski. – Nie można wykluczyć, że któreś z pobliskich miast zechce wybudować własną ciepłownię na biomasę. Mamy sygnały o badaniu takich możliwości. Wtedy rynek zbytu jeszcze bardziej się poszerzy, co być może przekona rolników. Uprawą wierzby energetycznej na potrzeby piskiej ciepłowni interesują się także firmy z innych województw.
Urząd Gminy i Miasta Pisz nie dysponuje zwartymi obszarami, które mógłby zaoferować pod uprawę podmiotom zewnętrznym. W gminie przeważają gospodarstwa duże, od 10 od 50 ha, które stanowią ponad 52,5 proc. wszystkich gospodarstw o powierzchni powyżej 1 ha (jest ich 716).
|
|
|
|
