Aktualności
|
|
Informacje
Numery
Numer 05/2004
Energetyka jądrowa w Szwecji. Najlepsza w surowym klimacie.
|
|
Szwecję, kraj półtora razy większy od Polski, zamieszkuje zaledwie 8,8 mln mieszkańców (2001 r.). Z uwagi na swoje położenie geograficzne i związany z tym surowy klimat, należy ona do krajów o największym zużyciu energii, w tym energii elektrycznej w przeliczeniu na jednego mieszkańca. Szwecja zajmuje pod tym względem drugie miejsce w świecie za Norwegią, ze wskaźnikiem 16.678 kWh na mieszkańca (dane z 1999 r.) Tak wysokie zużycie energii elektrycznej wynika także z tego, iż Szwecja ma najtańszą energię elektryczną w krajach Unii Europejskiej. Dlatego jest ona dość powszechnie wykorzystywana do ogrzewania mieszkań – ok. 750 tys. domów korzysta z ogrzewania elektrycznego.
|
Oprócz zasobów energii wodnej Szwecja nie posiada u siebie innych znaczących surowców energetycznych i jest uzależniona od ich importu. Np. w 1970 r. więcej niż ¾ energii pochodziło z importowanej ropy naftowej. Ponieważ w tym czasie wzrosła znacznie cena ropy, szwedzki parlament zdecydował o zmniejszeniu zależności energetycznej od tego surowca. Wybrano opcję rozwoju energetyki jądrowej.
Początki energetyki jądrowej w Szwecji sięgają samego początku jej światowego rozwoju, kiedy to w 1945 r. premier Tage Erlander zaproponował powołanie specjalnego komitetu ds. atomowych, który ukonstytuował się w 1947 r. jako AB Atomenergi. W 1954 r. uruchomiono pierwszy w Szwecji reaktor jądrowy R1 do celów badawczych, a wkrótce potem kolejny reaktor R2 w ośrodku badań jądrowych w Studsvik. Ponieważ w końcu lat 1950. panował w świecie dość duży optymizm jeśli chodzi o energetykę jądrową, zdecydowano się nawet uruchomić elektrociepłownię jądrową w pobliżu Sztokholmu. Już 17 lipca 1963 r. rozpoczęła pracę pierwsza w świecie elektrociepłownia w Agesta, która dostarczała ciepło do przedmieść stolicy - Farsta. Zainstalowano w niej reaktor ciężkowodny na uranie naturalnym, o mocy 68 MWt oraz 12 MWe.
Uran do tego reaktora pochodził ze skromnych krajowych złóż w Kvarntorp i Ranstad: ogółem wydobyto zaledwie 250 t uranu (200 t z Ranstad i 50 t z Kvarntorp). Dalsza eksploatacja rodzimych złóż okazała się jednak nieopłacalna z uwagi na niskie ceny tego surowca w świecie. Elektrociepłownia Agesta pracowała zaledwie 10 lat, bowiem z powodu wysokich kosztów została w 1974 r. zamknięta.
W 1963 r. rozpoczęto budowę pierwszej w Szwecji elektrowni jądrowej w Marviken na wschodnim wybrzeżu, 40 km na południe od miasta Studsvik. Projekt zakładał zastosowanie reaktora energetycznego ciężkowodnego, który okazał się wówczas niekonkurencyjny do działających już w Stanach Zjednoczonych reaktorów lekkowodnych. Stąd też projekt elektrowni w Marviken został w 1970 r. zaniechany, a istniejący obiekt został zaadaptowany na unikalne stanowisko doświadczalne w skali 1:1.
|
|
|
|