Numer 02-03/2009

Gdy ceny biorą się „z sufitu”...

Poziom cen paliw płynnych budzi duże zainteresowanie podmiotów rynku krajowego i międzynarodowego, ponieważ często wartość i kierunek ich zmian decydują o polityce cenowej wielu z nich. W roku 1997 w Polsce nastąpiło uwolnienie cen paliw. To spowodowało, że ich poziom zaczął kształtować się pod wpływem wielu czynników. Jako, że paliwa są istotnym elementem funkcjonowania gospodarki naszego kraju, ważne jest, aby znać ich dokładną anatomię, bo to pozwala zrozumieć przyszłe zmiany ich wartości.

Polska nadwyżka limitu emisji gazów cieplarnianych warta jest od 6 do 10 mld euro...

Nasz kraj, zgodnie z protokołem z Kioto, obniżył emisję gazów cieplarnianych o więcej niż przewidywane 6 procent. Polska, w stosunku do rzeczywistej emisji, ma dodatkowo nadwyżkę wartości nawet 10 mld euro. Środki uzyskane z jej sprzedaży pozwoliły na inwestycje w nowoczesne i czyste technologie. Niewykorzystanie tej szansy byłoby kompromitacją.

Mówi Adrian Berg von Linde, dyrektor spalarni śmieci w Uppsali

- Skąd pomysł używania torfu jako paliwa? W Polsce jest on traktowany jako paliwo o niskiej kaloryczności i praktycznie od czasów II wojny światowej nieużywane. Stosowany jest natomiast chętnie jako ściółka ogrodnicza czy nawóz polepszający jakość gleby.

- Powody są dwa: torf traktowany jest u nas jako biomasa czyli paliwo odnawialne, a po drugie jest to nasze własne, rodzime paliwo.

Polski gaz uratuje Unię?

Unijni koordynatorzy ds. gazu w Brukseli wspomagani przez przedstawicieli pozostałych, nieunijnych członków powołanej w 2005 roku Europejskiej Wspólnoty Energetycznej takich jak: Albania, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Serbia, Macedonia, Czarnogóra i Kosowo - w odpowiedzi na "bezprecedensowy" kryzys energetyczny, który nastąpił wraz z przerwaniem dostaw rosyjskiego gazu do UE przez terytorium Ukrainy - zaproponowali m.in. maksymalne zwiększenie wydobycia gazu w Norwegii, Wielkiej Brytanii, Rumunii i Polsce w celu niezwłocznego skompensowania wstrzymanych dostaw rosyjskiego gazu. W tym stanie rzeczy warto postawić pytanie, jakim wydobyciem gazu charakteryzują się gospodarki czterech wymienionych z nazwy państw.

Gazem po oczach

Gdyby w 2002 roku Polska zgodziła się na budowę tzw. pieriemyczki spinającej na naszym terytorium białoruskie i ukraińskie gazociągi, tłoczące na Zachód rosyjski gaz, dzisiaj Słowacja, Węgry czy Bułgaria nie znalazły by się w tak tragicznej sytuacji będącej efektem konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Nie byłoby zapewne także i kwestii Gazociągu Północnego. Ale wtedy znaleźli się w Polsce obrońcy ukraińskich interesów, którzy rozdzierając szaty niczym Rejtan, głośno krzyczeli, że nie możemy wydać braci Ukraińców na pastwę Rosji. A gra warta była - według ukraińskich ekspertów - 3 mld dolarów rocznie i utrzymanie w znacznym stopniu ukraińskiego monopolu na tranzyt rosyjskiego, a także w przyszłości azjatyckiego gazu do Europy na co najmniej 10 lat.

nie poprawi stanu środowiska

Debata w Parlamencie Europejskim:

Historia jest przewrotna i lubi zmieniać swój bieg znacznie szybciej i radykalniej niż się to wydaje nie tylko politykom, ale i filozofom. Ledwie 16 grudnia 2008 roku Parlament Europejski obradujący w Strasburgu przyjął Pakiet Klimatyczny, który naznaczył - pomimo szeregu kompromisów - węgiel jako paliwo gorszej kategorii docelowo tolerowane na obszarze UE jedynie pod warunkiem wychwytywania i podziemnego składowania powstałego w wyniku jego spalania dwutlenku węgla, a już 9 stycznia 2009 zebrani w Brukseli w trybie nadzwyczajnym eksperci energetyczni wszystkich 27 krajów członkowskich UE uznali – wobec wstrzymania przez Rosję tranzytowanego przez Ukrainę gazu – konieczne jest w wielu wypadkach „przestawienie się z gazu na inne paliwa, takie jak np. olej opałowy albo węgiel”. Zakręcenie zasuw najbardziej dotknęło Bułgarię i Słowację, a także – pozostające poza UE - Serbię, Bośnię i Hercegowinę oraz Macedonię.